Po oderwaniu się od Hiszpanii, przeważnie kalwińska Republika Holenderska wydała na świat jednego rzeźbiarza o międzynarodowej renomie, Hendricka de Keysera (1565–1621).Był także głównym architektem Amsterdamu i twórcą najważniejszych kościołów i pomników.Jego najsłynniejszym dziełem rzeźbiarskim jest grobowiec Wilhelma Cichego (1614–1622) w Nieuwe Kerk w Delft.Grób został wyrzeźbiony z marmuru, pierwotnie czarnego, ale obecnie białego, z posągami z brązu przedstawiającymi Wilhelma Cichego, Chwałę u jego stóp i cztery Cnoty Kardynalne w rogach.Ponieważ Kościół był kalwiński, postacie kobiece Cnót Kardynalnych były całkowicie ubrane od stóp do głów.[23]

Ważną rolę w upowszechnieniu rzeźby barokowej w Republice Holenderskiej odegrali uczniowie i pomocnicy flamandzkiego rzeźbiarza Artusa Quellina Starszego, który od 1650 roku przez piętnaście lat pracował przy nowym ratuszu w Amsterdamie.Ten projekt budowlany, obecnie nazywany Pałacem Królewskim na Zaporze, a w szczególności marmurowe dekoracje, które wykonał on i jego warsztat, stał się przykładem dla innych budynków w Amsterdamie.Wielu flamandzkich rzeźbiarzy, którzy dołączyli do Quellinusa, aby pracować nad tym projektem, wywarło istotny wpływ na holenderską rzeźbę barokową.Należą do nich Rombout Verhulst, który stał się czołowym rzeźbiarzem marmurowych pomników, w tym pomników nagrobnych, figur ogrodowych i portretów.[24]

Innymi rzeźbiarzami flamandzkimi, którzy przyczynili się do powstania rzeźby barokowej w Republice Holenderskiej, byli Jan Claudius de Cock, Jan Baptist Xavery, Pieter Xavery, Bartholomeus Eggers i Francis van Bossuit.Część z nich kształciła lokalnych rzeźbiarzy.Na przykład holenderski rzeźbiarz Johannes Ebbelaer (ok. 1666-1706) prawdopodobnie uczył się u Rombouta Verhulsta, Pietera Xavery'ego i Francisa van Bossuita.[25]Uważa się, że Van Bossuit był także mistrzem Ignatiusa van Logterena.Van Logteren i jego syn Jan van Logteren pozostawili ważny ślad na całej XVIII-wiecznej architekturze i dekoracji fasad Amsterdamu.Ich dzieło stanowi ostatni szczyt późnego baroku i pierwszy rokokowy styl w rzeźbie w Republice Holenderskiej.